زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حمل مقید بر استحباب





حمل مقید بر استحباب ابقای شمول دلیل مطلق و حمل دلیل مقید بر استحباب متعلق آن است.


۱ - تعریف



حمل مقید بر استحباب از موارد جمع بین مطلق و مقید و مقابل حمل مطلق بر مقید بوده و مراد از آن، جمع بین دو دلیل متعارض یکی مطلق و دیگری مقید، از طریق رفع ید از ظاهر مقید و حمل آن بر استحباب می‌باشد، مانند این که دلیل مطلق می‌گوید: «اعتق رقبة» که شامل رقبه مؤمن و کافر است و دلیل مقید می‌گوید: «اعتق رقبة مؤمنة» که تنها شامل رقبه مؤمن است و از این رو، تعارض می‌کنند؛ بنابراین باید از ظاهر مقید در وجوب تعیینی ، رفع ید نمود و آن را بر استحباب و افضل افراد حمل کرد.
[۲] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۵۷.
[۳] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۴۳۶.
[۵] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۱، ص۱۸۴.


۲ - پانویس


 
۱. مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۱۹۹.    
۲. شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۵۷.
۳. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۴۳۶.
۴. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۵۰.    
۵. شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۱، ص۱۸۴.
۶. سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۴، ص۴۵۴.    
۷. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ج۱، ۲، ص۲۲۹.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۷، برگرفته از مقاله «حمل مقید بر استحباب».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.